乐文小说网

手机浏览器扫描二维码访问

第七十八章我睡了多久（第1页）

&esp;&esp;须臾岛。

&esp;&esp;糖莲子端了一碗药走进筮坞戍房间里，看着他尽数饮下，放心的舒了一口气，

&esp;&esp;：“你的伤还痛吗？”

&esp;&esp;“好多了，已无大碍”

&esp;&esp;糖莲子点点头，转身懒懒依偎在筮坞戍怀里，目光幽幽望着远方，他们住在须臾岛已经快一个月了，筮坞戍的伤也慢慢康复了，正如梵幽螭所说，这里是冥界和魔界交界之地，魔界的人无法来此骚扰，他们也难得的过上了较为太平的日子。

&esp;&esp;只是让她没想到的是，金铃儿竟然是这须臾岛岛主的义女，虽然是义女，却深受岛主疼爱，只是这金铃儿之前一直执着与寻找自己意中人的亡魂才会魔界，如今他们来到须臾岛，那金铃儿竟然也跟着回来了。

&esp;&esp;“小莲子……你不舒服么？&esp;”

&esp;&esp;筮坞戍握了握糖莲子冰冷的手心，蹙了下眉头，关切问道。

&esp;&esp;“没有呀……”

&esp;&esp;糖莲子抬起头来对着筮坞戍莞尔一笑，亮晶晶的眸子里星光点点，随即又想了想道，揉着额际小声道：“只是最近有些头晕，总是昏昏沉沉的，有时候眼前发黑，没什么力气……”

&esp;&esp;筮坞戍手指搭在她的手腕上，不过片刻，那异色的眸子便陡然之间然掠过一抹惊异之色，她的元神之气怎会如此虚弱，竟若风中残烛……，

&esp;&esp;糖莲子见他面色有异，下意识的急忙收回手来，低头道，：“你呀不要七猜八猜的，我只是最近睡得不太好，过两天便没事了……”

&esp;&esp;“阿筮，你一直盯着我做什么？”

&esp;&esp;“没什么……”

&esp;&esp;“那你？”

&esp;&esp;“我只是……很想你”

&esp;&esp;糖莲子眼眶一红，软软趴在他的怀里，闻着他身上阔别已久的雪松香气，撒着娇道，：“我们再也分开，我再也不想和你分开了……

&esp;&esp;不过让糖莲子烦心的事情很快便来了，这个金铃儿虽然找到了自己意中人的亡魂，可是她的心却似早已见异思迁，并不怎么她千辛万苦找回来的亡魂，反而三天两头的往筮坞戍的帐子里面钻。

&esp;&esp;而且每次都找尽各种借口，不是送药送汤，就是过来嘘寒问暖，丝毫不将糖莲子放在眼里，眼眸深处甚至带了几分挑衅。

&esp;&esp;糖莲子自然被她气得不轻，像一只善妒的小母鸡牢牢挡在筮坞戍面前，让金铃儿必须站在三步之外说话。

&esp;&esp;每次金铃儿愤愤离去之后，筮坞戍都忍不住在糖莲子身后低笑，那清冷日历疏离的异色瞳孔，带着浓的化不开的温柔，糖莲子很少见到他这幅神情，不由有些疑惑，

&esp;&esp;：“你在笑什么？”

&esp;&esp;“我喜欢你在乎我的样子，你吃起醋来格外可爱”

&esp;&esp;她本来还气鼓鼓的小脸顿时红了，娇嗔的在他胸口上捶打几下，气也变消了。

&esp;&esp;~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

&esp;&esp;草原深处。

&esp;&esp;“你在胡说什么！

阿筮怎么可能会纳你为妾？！”

&esp;&esp;“我都不嫌弃做小，你还在瞎嚷嚷什么！

别忘了你们现在可是寄人篱下，有什么资格说不！

魔尊可是对着你们虎视眈眈，耿耿于怀呢！”

&esp;&esp;“我不会让阿筮娶你的！”

糖莲子气的声音微微发抖，眼眶渐渐发红。

&esp;&esp;“你这个女人真是自私！

凭什么你就可以嫁两个男人，阿筮就不能娶二个女人？”

&esp;&esp;“你……！

！

我不想与你争辩，总而言之除非我死，否则我绝不会让阿筮娶你！”

&esp;&esp;“有什么大不了的，&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;那我就等你死了，再嫁给他！”